jueves, 8 de mayo de 2008

Liberté, Égalité, Fraternité


El 11 de Septiembre de 2001, en la capital del primer mundo Nueva York, 2.973 personas fallecidas y 24 desaparecidos, fueron y siguen siendo la excusa para tomar numerosas medidas drásticas, que cambiaron el mundo. Un mundo a medida de los países desarrollados.

Los días 3 y 4 de Mayo de 2008, en Myambar una desolada esquina del tercer mundo en Birmania, una cifra aún desconocida pero que ronda los 100.000 muertos, y miles de desaparecidos, se queda en lo que es: Una cifra, incapaz de modificar ni un ápice nuestras acomodadas posaderas. En un país amordazado por la dictadura militar y con 53 millones de personas por debajo del umbral de la pobreza.


Esto tiene que tener un final. Espero no estar aquí para cuando el fuego del infierno convierta en abono, nuestras pobres vidas ricas.

lunes, 5 de mayo de 2008

Oswaldito, Berde, Chua Chua...



Fai xa doce anos que chegou a nosa tenda(Kingmatt e mais eu tiñamos unha Tenda De Surf), un elemento greñudo, vaqueiros cortados polo muslo e camisa a cadros. Un home-neno, con ideas inverosímiles sobre o surf e as súas variantes. E sobre as mulleres e as súas....... cousas. Dende querer cambiarlle as pranchas de abaixo aos corchos(bodyboards), por unha dun modelo distinto. Ata colocarlle bombonas para facerlles mais roker. As súas tablas, planas e con todo o roker na punta: "babuchas". A súa onda preferida: Grande e cerrona! -Ajaaaaaaaa..... O seu método para limpar o cabezal do aparato de música do coche: metelo nun caldeiro con auga e xabón e colgalo no tendal a secar..... Cando estropeou a ventá da porta do coche, e nin baixaba nin subía: -Pois doulle parafa e pego as maos e a baixo.........E así facía. Co Ginsu abría as latas e comía o atún. Pintaba os tambores de freo do coche e logo, para secalos, íase dar unha volta nel..... Os que viñan detrá gustaballes moito o efecto lunar que lles deixaba a pintura no capó......
Era membro dun clan salvaxe e temible, do que formaban parte: Walter, Suso e o gran Aleixo. Este último encontrase surfando e bebendo nas praias solitarias dos sonos verdadeiros.
Berde era o rei da noite e do día, o señor de Peizás, O amo de San Martiño e o amigo ao que todo o mundo chama cando as cousas non van ben. È o campión galego de surf de todos os tempos. O azote das burelesas, Mr. polito.......
Como todos os raros asociais e humildes, agocha un corazón tan nobre coma a súa mirada, e unha autenticidade autóctona e increvantable. A súa dignidade estará sempre a salvo, mentres non grite: -Chuminos espesosssssssssss....... no medio dalgunha praia do noso litoral.
Moito debería de escribir sobre Berdeal, pero sen unha cervexa e KinMatt polo medio, non me atrevo a continuar.
Dez anos despois do último baño xuntos, o venres chamoume e surfeamos Esquinita's. Mal vento, sen ondas e na peor marea. De todas as maneiras, foi un pracer. Espero repetilo pronto, e xunto a Suso, Walter e KingMatt.
Un saúdo Campeón De Surf De Todos Os Tempos Dos Barrotes Infernais.